Chociaż w dzisiejszych czasach pierwszym budynkiem, jaki przychodzi na myśl, gdy szukamy architektonicznego symbolu Warszawy, jest Pałac Kultury i Nauki, nie zawsze był on jedynym budynkiem niezaprzeczalnie związanym ze stolicą. Pałac Kultury i Nauki wybudowano bowiem dopiero w roku 1955., natomiast już znacznie wcześniej, bo w latach 19311933 wybudowano w Warszawie wysokościowiec, w stylu art deco, który początkowo przeznaczony był na siedzibę brytyjskiego Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Prudential” (z ang.: przezorność). Nazwa Towarzystwa Ubezpieczeniowego z czasem stała się nazwą samego budynku. I choć z czasem wysokościowiec zmienił przeznaczenie od 1954 roku znalazł tam siedzibę Hotel Warszawa, tej drugiej, aktualnej i zgodnej ze stanem faktycznym nazwy używano sporadycznie. Budowla została z czasem symbolem nowoczesnej Europy lat trzydziestych. Jego wysokość szesnaście pięter klasyfikowała go w ścisłej czołówce pośród najwyższych budynków w Polsce oraz w Europie. (Był wówczas drugi w Europie pod względem wysokości). Podówczas na najniższych poziomach budynku znajdowały się przestrzenie biurowe, natomiast w wieży urządzono luksusowe apartamenty. Lokalizacja tego budynku to okolice Placu Powstańców Warszawy (dawniejszego Placu Napoleona oraz Placu Wareckiego). Wysokościowiec pomimo poważnych uszkodzeń przetrwał II wojnę światową. Budynek uległ przekrzywieniu i w takiej formie był wykorzystywany jako element plakatów antywojennych i symbol zniszczonej przez Niemców stolicy. Jednakże ponieważ przetrwała metalowa konstrukcja budynku, wysokościowiec został po wojnie odbudowany. Autorem socrealistycznego projektu odbudowy był projektant pierwotnej wersji projektu, Marcin Weinfeld. Po odbudowaniu w budynku umieszczono Hotel Warszawa.